Een jaar of 10 geleden heb ik een burn-out gehad. De meest vreselijke periode van mijn leven omdat ik totaal uit balans was. Ik was gescheiden van lichaam en geest. Een heel vreemd en naar gevoel. Ik ben altijd in mijn achterhoofd bang geweest dat er iets in die vorm terug zou gaan komen. Het is mij toch wel een paar keer voorkomen dat ik er tegenaan zat, maar op tijd de signalen toch wel kon herkennen en mijzelf weer kon herpakken.
Uitgeput
En tijd terug zat ik niet helemaal lekker in mijn vel. Ik heb naast mijn bedrijf ook een baan in loondienst. Daar kies ik op dit moment voor om diverse redenen en voor nu fijn en prima zo. Toch zaten mij een aantal dingen niet lekker. Ik had geen zin meer om berichten te posten op Elvira Akira en had dan ook geen inspiratie. Op mijn werk voel ik mij nutteloos en de werkzaamheden gaan op de automatische piloot en ik vind alles makkelijk en simpel en wat vooral de kop op steekt is dat ik meer kan. Ik heb mega veel talenten en die moeten er nu uit. Ik voel mij uitgeput, moe en sloom en er komt soms weinig uit mijn handen. In de weekenden lig ik dan ook alleen maar op bed. Niets te doen. De motivatie is er niet en ik ben totaal de weg kwijt. Niets kan mij blij maken of voldoening geven en mijn lontje is best wel kort en zit dan veel te zeiken zoals een vriendin dat tegen mij zei. Ze zei ook nog: “Doe iets en ga er wat aan veranderen”. Ik moest er op dat moment overigens wel hard om lachen. Ik was ook enorm aan het zeiken.
10 jaar later en dan toch…
Ik wist dat ik hier iets mee moest en loop er net iets te lang mee rond. Op de achtergrond speelt ook een privé probleem die ik vooral erg lastig vind maar wel buiten mijn invloed ligt. Ik kan daar helaas geen veranderingen in aanbrengen en zal er toch mee moeten dealen. Verder ben ik als een gek aan het rondkijken naar andere vacatures, opleidingen en zocht alles buiten mezelf. Ik word echt moe van mezelf en uiteindelijk maak ik toch een afspraak met een coach en zij drukt op de juiste knoppen. Alle tranen van verdriet komen eruit. Woow een lange tijd geleden dat ik zo gehuild heb. Ze geeft ook aan dat ik op dit moment teveel wil en dat ik mag kijken waar ik nu aanpassingen in kan maken. Mijn coach zegt: “Elvira je hebt kenmerken van een bore-out”… Uuuhm whuuut. Tien jaar verder en ik had nog nooit bedacht dat ik een bore-out terecht zou komen. Ik had er weleens over gelezen, maar dat ik het zelf zou krijgen. Nee dat zeker niet. Ik kan juist meestal wel mijn energie vinden in leuke dingen, maar toch is er ergens even iets mis gegaan. Dit label gaf mij wel meer inzicht omdat ik nu wel wist wat er aan de hand was.
Terug naar balans
Hup hup aanpassingen aanbrengen in mijn leven, want dat gaat mij helpen. Ik ben weer veel meer aandacht gaan besteden aan mijn bedrijf. Ik probeer het probleem uit mijn privé leven een plekje te geven en ik ga op een later moment uitzoeken wat ik met mijn baan wil en dat mag ik dan ook even de tijd geven.
Ik kan je zeggen dat de balans goed is opgemaakt door onder andere meer aandacht te besteden aan mijn bedrijf, meer te gaan wandelen en op tijd het bed uit te gaan. Achteraf gezien dacht ik waarom ben ik minder aandacht gaan besteden aan mijn bedrijf, maar soms lopen dingen zoals ze lopen en maak je keuzes waarvan jij denkt dat ze goed zijn. Je hebt altijd een keus om het weer anders te doen en dat heb ik gedaan. Mijn energie is meer terug, ik voel mij weer nuttig en ik kan mijn creativiteit en verhalen kwijt in mijn bedrijf. Ik voel mij weer een stuk gelukkiger.
Heb jij weleens een bore-out gehad en hoe ben jij daarmee omgegaan?
Elvira Akira 